Παραγωγή 1983, Colour, 108 λεπτά
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Γιώργος Σταμπουλόπουλος
Φωτογραφία: Δημήτρης Παπακωνσταντής
Μουσική: Χριστόδουλος Χάλαρης
Σκηνικά-Κοστούμια: Τάσος Ζωγράφος
Μοντάζ: Αριστείδης Καρύδης-Fuchs
Παραγωγή: Studio S (Γιώργος Σταμπουλόπουλος, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
Πρωταγωνιστούν: Τίτος Βανδής, Κατερίνα Ραζέλου, Κώστας Χαλκιάς, Δώρα Σιτζάνη, Ανδρέας Βάϊος και ο Δάνης Κατρανίδης
Βραβεία Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (1983):
- Πρώτου ανδρικού ρόλου (Τίτος Βανδής)
- Δεύτερου ανδρικού ρόλου (Ανδρέας Βάϊος)
- Καλύτερης μουσικής
- Καλύτερου μοντάζ
- Καλύτερων special effects
Δύο κρατικά βραβεία του ΥΠΠΟ (1983)
Συμμετοχή εκτός συναγωνισμού στα Φεστιβάλ Βερολίνου και Μονάχου (1984)
Τιμητική διάκριση σεναρίου στο Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας (1984)
Το περιοδικό VARIETY (9/11/1983) έγραψε για την ταινία: «Πρόκειται για ένα έντονα βίαιο θρίλερ με πολλές εικόνες που προκαλούν σοκ»
Περίληψη
Ο φόνος, στοιχείο που επαναλαμβάνεται και ανακυκλώνεται, είναι για τον Σιδέρη (Τίτος Βανδής) επάγγελμα και τρόπος ζωής. Απομονωμένος μαζί με τα τρία παιδιά του ‒δυο αγόρια κι ένα κορίτσι‒ σ’ ένα άγριο νταμάρι, στην άκρη του επαρχιακού δρόμου, στήνει, με τη βοήθειά τους, θανατερές παγίδες για τα περαστικά αυτοκίνητα με μοναδικό στόχο το πλιάτσικο. Γέννημα-θρέμμα του παρακράτους και της πολιτικής τρομοκρατίας που ακολούθησε τον εμφύλιο, έχει τη βία σαν δεύτερη φύση του. Φονιάς, τραμπούκος, άρπαγας, προστατευόμενος της χωροφυλακής, φόβος και τρόμος της γύρω περιοχής, είναι ταυτόχρονα κι ο “πατέρας-αφέντης” των παιδιών του επιβάλλοντας την εξουσία του με τη βία.
Η αιμομικτική σχέση του με την κόρη του Μόρφω (Κατερίνα Ραζέλου), έχει από καιρό ξεπεράσει το όριο της αρχέγονης αμαρτίας κι έχει εξελιχθεί σε μια μορφή πορνείας με βάση την οικονομική συναλλαγή.
Το δράμα παίζεται σε δύο επίπεδα· ένα αυτό της εγκληματικής δραστηριότητας του Σιδέρη ‒που προκαλεί την αντίδραση των υποψιασμένων κατοίκων του κοντινού χωριού‒ κι ένα εκείνο των σχέσεων ανάμεσα στα ίδια τα μέλη της “οικογένειας”. Μέσ’ στην καλύβα όπου ζούνε όλοι μαζί, στη μέση του νταμαριού και τριγυρισμένη από σιδερένια κουφάρια τρακαρισμένων αυτοκινήτων, οι συγκρούσεις είναι καθημερινές και βίαιες. Κύριες αιτίες: οι συχνές προσπάθειες φυγής του μικρού γιού, του Λευτέρη (Κώστας Χαλκιάς), η άνομη σεξουαλική σχέση πατέρα-κόρης, κι η διάθεση του μεγάλου αδελφού, του Αλέκου (Ανδρέας Βάϊος), που, με το λειψό μυαλό του, θέλει να υποκαταστήσει τον πατέρα του στην εξουσία και στο κρεβάτι της αδελφής του.
Η ξαφνική παρουσία στο νταμάρι ενός τοπογράφου της Νομαρχίας, του Ορέστη (Δάνης Κατρανίδης), θα παίξει το ρόλο του καταλύτη. Οι καταστάσεις που θα δημιουργηθούν από ‘δω και πέρα κι η συμπεριφορές των προσώπων, δεν θα κάνουν άλλο από το να επιταχύνουν την αναπόφευκτη κάθαρση, που, στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα έρθει “εκ των έσω”.
